Flughafen_Danzig

W 1935 r. wykonano tu 18 635 lotów, przewieziono 13 128 osób oraz 285 958 kg  ładunku. Pierwsze lotnisko we Wrzeszczu powstało pod koniec 1913 r. Książe Fryderyk Zygmunt pruski wybudował wówczas na terenie ówczesnego dużego placu ćwiczeń hangar lotniczy. Natomiast rozwój nowoczesnego lotnictwa przypadła już na czasy Wolnego Miasta, kiedy to 17 czerwca 1923 r. uroczyście otwarto Port Lotniczy Gdańsk-Wrzeszcz.

Jego powstanie było możliwe dzięki licznym dotacjom z Niemiec.

Lokalizacja doskonała

Rząd polski nie wykazywał w tym okresie większego zainteresowania sprawami lotniczymi w Wolnym Mieście Gdańsku, a także nie podjął działań zmierzających do formalnego zagwarantowania możliwości przelotów polskich samolotów wojskowych nad obszarem WMG. Kwestia ta była o tyle istotna, że stosunkowo niedaleko znajdowała się baza Morskiego Dywizjonu Lotniczego w Pucku.

Jeżeli chodzi o lokalizację nowego Portu Lotniczego to z marketingowego punktu widzenia była ona doskonała. Niespełna kilometr od niego znajdował się bowiem dworzec kolejowy zapewniający dogodną komunikację na trasie Sopot – Gdańsk. Pomimo tego lotnisko było w stanie przyjąć największe w tamtym czasie samoloty pasażerskie. W dodatku warunki terenowe zapewniały płaski obszar, który pomimo bliskości morza nie był podmokły.

Na początku port lotniczy otrzymał drewniany budynek o powierzchni 400 m kw., w którym mieściły się biura i skromny bufet z kilkoma miejscami noclegowymi. W 1924 r. doszły do tego dwa warsztaty lotnicze i hangar o powierzchni 1200 m. kw. Efektem prac modernizacyjnych było także zainstalowanie w 1926 r. oświetlenia niezbędnego do obsługi nocnej komunikacji lotniczej Berlin – Gdańsk – Królewiec, którą uruchomiono rok później.

Lata 30. – nowy gmach administracyjny

Natomiast przyłączenie budynków portu lotniczego do wodociągów i kanalizacji miejskiej nastąpiło w roku 1928.

Lata trzydzieste przynoszą największe zmiany. Rozpoczyna się bowiem budowa nowego gmachu administracyjnego, który zostaje uroczyście otwarty 8 grudnia 1934 r. Jest on położony ok. 30 m. od dworca kolejowego skąd co kwadrans odchodzą pociągi do centrum Gdańska, Oliwy oraz Sopotu. Niedaleko budynku portu lotniczego znajduje się też przystanek linii tramwajowych i autobusowych. Z punktu widzenia wygody pasażerów były to rozwiązania wręcz idealne.

Wprowadzano też liczne zmiany przyczyniające się do poprawy bezpieczeństwa. Gdański Port Lotniczy wyposażono m.in. w radio pokładowe i goniometr (urządzenie do namierzania i naprowadzania radiowego samolotów), radiolatarnię oraz aparaturę służącą do mierzenia prędkości i wysokości nocnej pokrywy chmur, a nawet urządzenia służące do „ślepego lądowania”. Te bardzo wówczas nowoczesne rozwiązania stawiały Gdańsk w czołówce portów lotniczych Europy i zapewniały mu miejsce w I klasie lotnisk komunikacyjnych.

Deutsche Luft Hansa  i Polskie Linie Lotnicze „LOT”

Z dniem 2 marca 1934 r. weszła w życie umowa lotnicza miedzy Niemcami a Polską. Ustalono w niej m.in. bramy wlotowe na trasie Berlin – Gdańsk – Królewiec przez polski korytarz. Wyrażenie zgody na przelot przez terytorium Polski było szczególnie istotne dla strony niemieckiej, gdyż samoloty kierujące się do i z Gdańska nie musiały już okrążać Półwyspu Helskiego i lecieć nad morzem.

Rok 1935 zaowocował dla Portu Lotniczego Gdańsk – Wrzeszcz wykonaniem 18 635 lotów. Przewieziono w tym czasie 13 128 osób oraz285 958 kg  ładunku. Stałą pasażerską komunikację lotniczą zapewniały tylko dwie firmy: Deutsche Luft Hansa  i Polskie Linie Lotnicze „LOT”. Te ostatnie od 1 maja tegoż roku uruchomiły regularną komunikację lotniczą do nowo wybudowanego portu lotniczego w Rumi, który obsługiwał nabierającą coraz większego znaczenia Gdynię.

Port Lotniczy Gdańsk-Wrzeszcz był własnością Wolnego Miasta Gdańska. Administracyjnie podlegał Wydziałowi Komunikacji Senatu WMG.

Jarosław Balcewicz

Lotnisko na planie Gdańska, 1934 r.

Morski Dywizjon Lotniczy w Pucku

Junkers F 13 przedsiębiorstwa pocztowego Danziger Luftpost 1921 r.